Για το νερό αναφέρουν:
Ένα ακόμη σοβαρότατο ζήτημα θεωρούμε πως πρέπει να έρθει σε γνώση σας. Από την περίοδο που αποκαλύφθηκε το πρόβλημα με το εξασθενές χρώμιο δηλαδή από τον Αύγουστο του 2007 και δυστυχώς μέχρι και σήμερα, η πολιτεία παίζει ένα «κρυφτούλι» με τον συγκεκριμένο ρύπο. Αγνοώντας προκλητικά την ισχύουσα νομοθεσία για την ποιότητα του πόσιμου νερού, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας έχουν δώσει κατεύθυνση ώστε να αγνοείται η ύπαρξη εξασθενούς χρωμίου μέσα στο πόσιμο νερό μέχρι και του ποσού των 50μg/l. Αναφερόμαστε στο από 12-09-2007 έγγραφο του υπουργείου με αρ. πρωτ. ΔΥΓ2/113957 με την «ένδειξη εξαιρετικά επείγον» (το επισυνάπτουμε) με το οποίο η πολιτεία ταυτίζει αυθαίρετα τον δείκτη «ολικό χρώμιο» για τον οποίο προβλέπεται το παραπάνω όριο για την τοξική-οξειδωτική δράση, με την χημική ουσία εξασθενές χρώμιο η οποία είναι καρκινογόνος και για την οποία όπως είναι φυσικό δεν προβλέπεται όριο. Η ύπαρξη της στο πόσιμο νερό είναι απαγορευτική. Γενικότερα η εκτίμηση κινδύνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για καρκινογόνες και μεταλλαξιογόνες ουσίες είναι ότι δεν υπάρχουν όρια ασφαλείας κάτω από τα οποία να μην προκαλούνται κίνδυνοι στην ανθρώπινη υγεία. Τονίζουμε ότι τα όρια που νομοθετούνται κατά καιρούς για οποιαδήποτε επικίνδυνη ουσία αφορούν την τοξική-οξειδωτική επίδραση της και όχι την καρκινογόνο.
Η θέση αυτή της πολιτείας όπως φαίνεται στο παραπάνω αναφερόμενο έγγραφο αξιοποιείται μέχρι και σήμερα από τους δημάρχους της ευρύτερης πληγείσας περιοχής ως κάλυψη ώστε να συνεχίζουν να μοιράζουν στις βρύσες ανενόχλητα το καρκινογόνο νερό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα υποστηρίζοντας εσφαλμένα ότι είναι υγιεινό και ασφαλές! Οι πολίτες έχουν δικαιωθεί δύο φορές στα δικαστήρια, πρώτα με ασφαλιστικά κατά του Δήμου Οινοφύτων που κερδίθηκαν το 2008 και πρόσφατα στις 30-06-2010 με τα ασφαλιστικά κατά του Δήμου Μεσσαπίων. Στην απόφαση αυτή την οποία επισυνάπτω για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, αναπτύσσεται με αριστοτεχνικό τρόπο η νομική σκέψη σχετικά με την νομοθετημένη αρχή της προφύλαξης την οποία τόσο προκλητικά αγνοούν οι αρμόδιες υπηρεσίες και δήμαρχοι.
Με ιδιαίτερη χαρά ακούσαμε για την αλλαγή της θέσης της πολιτείας στο θέμα αυτό δια στόματος γενικού γραμματέα υδάτων κου Ανδρεαδάκη στην συνέντευξη τύπου ΥΠΕΚΑ που πραγματοποιήθηκε στο Λύκειο Οινοφύτων στις 08-02-2010. Επισυνάπτω ακριβή απομαγνητοφώνηση των όσων είπε παρουσία της Υπουργού κας Μπιρμπίλη.
Με μεγάλη απογοήτευση διαπιστώσαμε ότι δεν ακολούθησε καμία θεσμική ρύθμιση για το εξασθενές στο πόσιμο νερό και μάλιστα στην απάντηση της κας Μπιρμπίλη σε επερώτηση της βουλετού κας Περλεπε (πρακτικά Βουλής 15-07-2010) η υπουργός δυστυχώς επανέλαβε της παράνομες και αντιεπιστημονικές θέσεις του παρελθόντος σχετικά με τον ρύπο αυτόν. Επικαλέστηκε επιστημονική αβεβαιότητα (δεν υπάρχει πλέον όμως), προανήγγειλε συνέδριο για το θέμα (πόσα ακόμη θα γίνουν;;;), επικαλέστηκε δυσκολίες στην ανίχνευση και τον διαχωρισμό του εξασθενούς χρωμίου από το ολικό (έχει ήδη αποφανθεί η Ένωση Ελλήνων Χημικών από το 2007 απορρίπτοντας τον ισχυρισμό) καθώς και δυσκολίες στον εντοπισμό της προέλευσης του (στις ποσότητες που το βρίσκουμε στους υδροφόρους είναι αποκλειστικά ανθρωπογεννές, βιομηχανικής προέλευσης). Το κυριότερο όμως είναι ότι με την απάντησή της περιφρόνησε τις δικαστικές αποφάσεις αλλά και την ΚΥΑ 20488 ΦΕΚ 749/31-05-2010 που η ίδια υπέγραψε για τον Ασωπό στην οποία θεσμοθετείται όριο για το εξασθενές στα επιφανειακά νερά του ποταμού και δεν αναφέρονται δυσκολίες για την ανίχνευση ή τον διαχωρισμό του από το ολικό! Παρατηρήστε πως με την ΚΥΑ ορίζεται ως μέση ετήσια τιμή εξασθενούς χρωμίου για τα επιφανειακά νερά του Ασωπού αυτή των τριών μικρογραμμαρίων στο λίτρο 3μg/l, την στιγμή που η πολιτεία ανέχεται (παρανομώντας) στο πόσιμο μέχρι πενήντα μικρογραμμάρια στο λίτρο, 50μg/l.
Επίσης αναφέρονται και στον τρόπο χρηματοδότησης των αιτημάτων:
Στην περίπτωση που προβληθεί το επιχείρημα ότι η χρηματοδότηση της ήδη εξαγγελθείσας περιβαλλοντικής πολιτικής δεν είναι δυνατή λόγω της οικονομικής κρίσης, θα θέλαμε και πάλι να αναφερθούμε στις υπουργικές εξαγγελίες (08-02-2010) όπου η κυρία υπουργός πολλές φορές αναφέρθηκε στην εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» ως πηγή χρηματοδότησης των κάθε είδους απαιτούμενων μέτρων αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς. Τέλος, όλοι γνωρίζουμε πως το οικονομικο-κοινωνικό κόστος της συντελεσθείσας και συνεχιζόμενης ρύπανσης είναι υπερπολλαπλάσιο του όποιου κόστους προληπτικής αντιμετώπισής της.
Όλο το κείμενο της επιστολής είναι στο blog του κ. Ζαμπετάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου