Εισαγωγή
Τελικά, ενίοτε η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ως φάρσα, όπως έλεγε ο φιλόσοφος ή ως τραγωδία στην περίπτωσή μας. Ας είναι καλά μερικοί καλοθελητές και προπαντός «πατριώτες» (μην ξεχνιόμαστε) αξιωματούχοι (πρώην και νυν), οι οποίοι μετά από τόσες χιλιετίες κατάφεραν να αναιρέσουν τους άθλους του Θησέα και να μας γυρίσουν πίσω σε σκοτεινές εποχές. Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί οι άθλοι του Θησέα και τι σχέση μπορεί να έχουν με τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα;
Όπως ίσως έχετε ακούσει, ο νεαρός Θησέας αποφάσισε να πάει στην Αθήνα από την Τροιζήνα όπου κατοικούσε για να συναντήσει τον πατέρα του τον βασιλιά Αιγέα. Αν και η μητέρα του επέμενε να πάρει το πλοίο, αυτός προτίμησε να πάει οδικώς και να αντιμετωπίσει τους τρομερούς ληστές που λυμαίνονταν τη διαδρομή ως την Αθήνα.
Συνολικά, τη διαδρομή λυμαίνονταν πέντε (!) ληστές, που σταματούσαν τους διαβάτες στην Επίδαυρο, τον Ισθμό της Κορίνθου, την Κακιά Σκάλα, την Ελευσίνα και τον Κηφισό. Σατανικό, ε; Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ας υπενθυμίσουμε εν συντομία την επίσημη ιστορία, και μετά ας εξετάσουμε μια εναλλακτική της αφήγηση.