Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Καλλιέργεια Ρατσισμού

Απίστευτη η κατρακύλα του Πρώτου Θέματος. Έχουν για τίτλο «Σταμάτησαν το τείχος στον Έβρο» λες κι αυτό θα λύσει το πρόβλημα και «Στρατιές Λαθραίων». Ποιός είναι λαθραίος; Οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας από τη Σμύρνη και τον Πόντο; Ποιός είναι λαθραίος; Οι γονείς μας και οι θείοι μας στη Γερμανία και την Αυστραλία; Ποιός είναι λαθραίος; Τα παιδιά μας που δεν βλέπουν κανένα φως σε αυτή την χώρα και την εγκαταλείπουν; Ποιός είναι λαθραίος; Ο ξεριζωμένος που του έχουμε βομβαρδίσει την χώρα και συμμετέχουμε στην υποστήριξη του βομβαρδισμού;

Για τον όρο «Μετανάστες»
του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ΄ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχους, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 11/5 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ"

Ενημέρωση για τον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» Στις 30 Απριλίου 2011 διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Μεγαλοπαναγιωτών Θεσσαλονίκης και την Ομάδα Διάσωσης Μ. Παναγίας πεζοπορία στο βουνό Κάκαβος στη Χαλκιδική το οποίο απειλείται με καταστροφή από τα σχέδια της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός». Πιο συγκεκριμένα η εταιρεία σχεδιάζει να ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα και να προχωρήσει σε επιφανειακές και υπόγειες μεταλλευτικές δραστηριότητες στην δασώδη τοποθεσία Σκουριές, γεμίζοντας πληγές αυτό το πανέμορφο βουνό με τα φυλλοβόλα δέντρα, απειλώντας με εξαφάνιση τα άγρια πουλιά και ζώα που βρίσκουν καταφύγιο σε αυτό και δηλητηριάζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα με τοξικά απόβλητα με αναπόφευκτο αποτέλεσμα εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Την 1η Μάη, καλέστηκε στις Σκουριές εορταστική εκδήλωση από την Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγιάς και την Πρωτοβουλία Ενάντια στις Βλαπτικότητες στα πλαίσια του αγώνα ενάντια στα καταστροφικά σχέδια της «Ελληνικός Χρυσός». Παρά τις κακές καιρικές συνθήκες, συμμετείχαν εκατοντάδες άνθρωποι από τη Μεγάλη Παναγία, την Ιερισσό και άλλα χωριά της περιοχής. «Την Πρωτομαγιά όλοι θα είμαστε στο βουνό. Εκεί όπου μήνες τώρα δίνεται αγώνας των τοπικών κοινωνιών για το αυτονόητο. Αγώνας για το δάσος, το νερό και την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων. Αγώνας για ζωή με ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Δυστυχώς στην προκειμένη οι επιλογές είναι μόνο δύο: ή αποδεχόμαστε τη “χρυσή επένδυση” και υποτασσόμαστε στις επιταγές του διεφθαρμένου και χρεωκοπημένου πια κράτους και των εργολάβων του, ή αντιστεκόμαστε και παλεύουμε ώστε αυτός ο τόπος να μην ξεκοιλιαστεί και να παραμείνει γόνιμος και ζωντανός.
«Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο γιατί πιστεύουμε ότι τα “μεταλλεία” δηλαδή η εξορυκτική δραστηριότητα εν γένει δεν πρόσφερε ποτέ πραγματικό πλούτο και ευημερία αλλά αντιθέτως,σκόρπισε γύρω της θάνατο, αρρώστια και ολέθριες μη αναστρέψιμες καταστροφές. Γιατί πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι άμεσα συνδεδεμένη με το φυσικό περιβάλλον. Γιατί πιστεύουμε ότι η ανεργία είναι πρόβλημα που όμως δε λύνεται με κυανιούχα άλατα. Γιατί πιστεύουμε ότι τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα λύνονται με ουσιαστικό ανοιχτό κοινωνικό διάλογο και ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης και όχι με υποκριτικές υποσχέσεις για “χρυσά κουτάλια” και “αειφόρο μεταλλεία”.
Λοιπόν,
Κάτω τα χέρια απ’ τον ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ορυκτό πλούτο της Χαλκιδικής
Κάτω τα χέρια από τα ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ
Την Κυριακή 1η Μάη αγωνιζόμαστε αλλά και απολαμβάνουμε την ανοιξιάτικη και εκρηκτική ομορφιά του βουνού με περιπάτους, μουσική, καλό φαγητό και ποτό και φυσικά καθαρό οξυγόνο». Στις Σκουριές υπάρχει φυλάκιο στο οποίο λειτουργούν βάρδιες επί 24ώρου βάσεως προκειμένου να αποτραπούν οι εργασίες της εταιρείας, Η τελευταία αναμένει την τελική έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων της.
Οι άνθρωποι που αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού διεξάγουν έναν μεγάλο και δύσκολο αγώνα, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς της εταιρείας, σε μια εποχή που, με όχημα την κρίση, το κράτος επιχειρεί να προωθήσει μια σειρά έργων καταστροφικών για τη φύση και τον άνθρωπο. Ενδεικτικά, στις 11 Μάρτη 2011, εν όψει του μαζικού συλλαλητηρίου ενάντια στα μεταλλεία χρυσού που έγινε με τη συμμετοχή 3-4 χιλιάδων κατοίκων της περιοχής στις 13 Μάρτη στην Ιερισσό, διοργανώθηκε από τις τοπικές αρχές και την Εταιρεία συγκέντρωση στο Παλαιοχώρι υπέρ των μεταλλείων. Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, άνθρωποι της εταιρείας πήγαν στις Σκουριές, έκαψαν πανό, κατέστρεψαν περίπτερο με αφίσες κατά των μεταλλείων, την ίδια στιγμή που η αστυνομία προχωρούσε σε συλλήψεις όσων, μαθαίνοντας τι γινόταν, έσπευσαν να υπερασπιστούν τον αγώνα τους αντιδρώντας άμεσα στους τραμπουκισμούς, ενώ στην Αρναία οι ίδιοι άνθρωποι της εταιρείας προπηλάκισαν αγωνιζόμενους ενάντια στα σχέδια της εταιρείας. Ενώ τα ξημερώματα της 13 Μάρτη, την ημέρα του συλλαλητηρίου της Ιερισσού, άγνωστοι έκαψαν το ιστορικό φυλάκιο της Ολυμπιάδας που υπήρχε από το 1996 εποχή του αγώνα ενάντια στην εταιρεία TVX. GOLD.
Στην πραγματικότητα, κράτος και εταιρεία, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να εμφανίσουν μια επίπλαστη κοινωνική συναίνεση μέσα από τη διαδικασία των τοπικών «διαβουλεύσεων», διαβουλεύσεων που -κάτω από το βάρος των μαζικών κινητοποιήσεων των κατοίκων της Μ. Παναγίας και της Ιερισσού- δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, επιχειρούν να δημιουργήσουν συνθήκες κοινωνικού διχασμού και να τρομοκρατήσουν τους αγωνιζόμενους ανθρώπους.
Όμως η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία που έχουν να αντιμετωπίσουν όσοι αγωνίζονται ενάντια στα καταστροφικά σχέδια της «Ελληνικός Χρυσός» πέρα από αυτή καθαυτή την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών, είναι ο εκβιασμός της επιβίωσης μέσω του οποίου επιχειρείται να αποσπαστεί η σιωπή και η ανοχή των ανθρώπων που ζουν στα υπόλοιπα ορεινά χωριά -όπως το Παλιοχώρι, το Νεοχώρι, τα Στάγειρα και η Στρατονίκη- και στο παραθαλάσσιο Στρατώνι στον αφανισμό της περιοχής με αντάλλαγμα υποσχέσεις για ένα πρόσκαιρο, επισφαλές κι επικίνδυνο μεροκάματο. Να σημειώσουμε ότι αυτή τη στιγμή δουλεύουν 350 άτομα στα μεταλλεία, ενώ -σύμφωνα τουλάχιστον με τα λεγόμενα της εταιρείας- οι αιτήσεις πρόσληψης ανέρχονται σε 4.500. Ωστόσο, είναι τέτοιο το μέγεθος της επαπειλούμενης καταστροφής που δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι οι οποίοι ενώ έχουν κάνει αίτηση να τους προσλάβει η εταιρεία, εύχονται να μην γίνουν ποτέ τα μεταλλεία χρυσού που θα δηλητηριάσουν τα χωριά τους, έστω κι αν αυτή η ευχή σπάνια εκφράζεται δημόσια. Σε αυτές τις συνθήκες, το σθένος, η επιμονή και η αποφασιστικότητα όσων αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια της «Ελληνικός Χρυσός» μπορεί να απελευθερώσει μια ευρύτερη δυναμική δημιουργώντας σοβαρά προσκόμματα στα καταστροφικά σχέδια κράτους και εταιρείας. Α. Σ.
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία

Αθήνα 7/5/11

squathost.com/strefis/

πηγή: Athens Indymedia

LinkWithin