Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Είμαι πάντα μια παράνομη μετανάστρια

ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΠΑΣΒΑΝΗ - ΦΟΥΡΤΟΥΝΗ*

Το 1942, όταν οι Γερμανοί κυνηγούσαν τους γονείς μου και η πείνα θέριζε, μας πήρε η μητέρα μου, τρία μικρά παιδιά, και σε μια ψαρόβαρκα, μαζί με άλλους κατατρεγμένους, φύγαμε κρυφά από την Ικαρία για την Τουρκία. Αλλόθρησκοι εμείς πηγαίναμε σε αλλόθρησκη χώρα με πεινασμένο και εχθρικό λαό. Η προκατάληψη και ο λογικός φόβος για το τι μας περίμενε διαπερνούσε κι εμάς, τα παιδιά. Όταν η βάρκα έφτασε νύχτα σε κάποιον ερημικό κάβο απέναντι, δεν ξέραμε αν είχαμε σωθεί ή αν μας περίμεναν τα χειρότερα.

Ένας Τούρκος βοσκός μάς περιμάζεψε και μας οδήγησε παράνομα σε μια κοντινή κωμόπολη, τα Αλάτσατα, και από 'κεί μας μετέφεραν στον Τσεσμέ. Σε λίγες μέρες αρρώστησα βαριά από οξείς ρευματισμούς και σώθηκα χάρη στο πείσμα ενός νεαρού Τούρκου γιατρού, που πάλεψε με τα μέσα της εποχής και ξαγρυπνούσε μαζί με τη μάνα μου στο νοσοκομείο του Τσεσμέ.

Αυτή ήταν η πρώτη ανατροπή στην παιδική μου φαντασία για τους Τούρκους εχθρούς.

Η δεύτερη ανατροπή ήρθε μετά από λίγους μήνες,

ANOIXTH ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ- ΤΕΤΑΡΤΗ 23/3/11, 7 μμ

20-3-2011 ΑΝΟΙΓΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΟΧΑΙΑ

LinkWithin